«قربان ولیئی» در کتابخانه سهروردی زنجان:
نیایشهای نظامی رنگ و بوی پیامبرانه دارد
«قربان ولیئی»، در نشست «درنگی در نیایشهای نظامی» که در کتابخانه عمومی سهروردی زنجان برگزار شد، گفت: نیایشهای نظامی رنگ و بوی پیامبرانه دارد، با تحمید شروع شده و با بیان اوصاف الهی ادامه پیدا کرده و در پایان با درخواستهای بنده پایان می‌یابد. این همان اسلوبی است که در ادعیه ائمه اطهار(ع) هم دیده می‌شود.
به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان زنجان، آیین بزرگداشت مفاخر ایران با محوریت حکیم نظامی و با موضوع «درنگی در نیایشهای حکیم نظامی» روز پنجشنبه 25 اسفندماه در کتابخانه عمومی سهروردی زنجان برگزار شد.
«قربان ولیئی»، عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در این نشست، با تأکید بر اهمیت دعا و گفتگو با خداوند، افزود: آدمی زمانی که با کسی گفتگو نکند، عشق او در جانش نفوذ نمی‌کند.
وی نظامی را جزوه پنج قله سترگ ادب پارسی خواند و گفت: در قدیم القاب با قواعد خاصی بر افراد اطلاق می‌شد و لقب حکیم به حق و با حساب و کتاب بر نظامی گنجه‌ای داده شده است. چرا که نظامی به گفته خودش در تمامی دانش‌های نقلی و عقلی اعم از ریاضی، نجوم و هیئت و حدیث و قرآن تبحر داشت.
ولیئی با بیان اینکه اولین منظومه شعری نظامی، کتابی در اخلاق و آداب است، افزود: در آثار بعدی جنبه‌های غنایی و عاشقانه بیشتر دیده می‌شوند و نظامی دریافته است که آن چیزی که در تغییر و تحول آدمی نقش دارد، اخلاق دستوری نیست، بلکه نقطه تحول انسان عشق است. بنابراین نظامی با محور قرار دادن مسئله عشق در آثارش بهره‌داری‌های مختلفی در زمینه‌های معرفتی و اخلاقی نیز کرده است، به گونه‌ای که عشق در آثارنظامی در خدمت تعالی انسان است.
وی گفت: مناجات‌نامه و نیایشهای فراوانی در شعر فارسی وجود دارد که هسته مرکزی این آثار تعریف و نگه داشتن رشته‌ای برای ارتباط با خداست.
این استاد دانشگاه، نیایش های نظامی را یکی از مهمترین بخش‌های منظومه‌های وی دانست و افزود: نیایش ها درابتدای هر پنج منظومه نظامی وجود دارد. به جز این موارد هم مناجات هایی از زبان شخصیتهای داستانهای نظامی بیان شده است.
ولیئی با بیان اینکه هنر نظامی و دیگر شاعران بزرگ فارسی این است که نیایش و مناجات را به زبان فارسی و برای بهره‌مندی عموم فارسی‌زبانان خلق کردند، افزود: نیایشهای نظامی رنگ و بوی پیامبرانه دارد، با تحمید شروع شده و با بیان اوصاف الهی ادامه پیدا کرده و در پایان با درخواستهای بنده پایان می‌یابد. این همان اسلوبی است که در ادعیه ائمه اطهار(ع) هم دیده می‌شود.وی خاطرنشان کرد: هدف از دعا آن است که خود دعاکننده متاثر شده و عاطفه‌اش برانگیخته گردد. در این حالت اگر آه و اشکی پیدا کرد، آنچه که می‌خواهد محقق می‌شود؛ چون نزدیکترین حالت آدمی به خداوند در شکستگی و زمان حزن و گریه است.
ولیئی با بیان اینکه هر کس باید دعای شخصی و با زبان خودش داشته باشد، تصریح کرد: زبان و لحن شخصی در دعا، مؤثرترین زبان‌هاست و هر فرد می‌توند مناجات شخصی داشته باشد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هرچه آدمی بیشتر با خدا سخن بگوید، خدادارتر شده و خداوند بیشتر در درون خود احساس خواهد کرد.
در پایان به پاس همراهی و تدریس مشتاقانه در سلسله نشست‌های ادبی، دکتر قربان ولیئی (ادیب، شاعر و عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان) مورد تقدیر قرار گرفت.